Taniec towarzyszy ludziom od początku ich istnienia. Jest naturalnym środkiem wyrazu uczuć, elementem ważnych wydarzeń w życiu jednostki, a także społeczności. Jego forma i znaczenie ulegały zmianom na przestrzeni czasów i kultur, ale taniec pozostawał niezmiennie istotny dla człowieka.

Chociaż każdy z nas chciałby żyć w idealnym świecie i być trwale szczęśliwym, nie sposób wyobrazić sobie życia bez problemów, czy choćby chorób. W czasach wzmożonego pośpiechu, zmian i stresu jesteśmy mocno na nie narażeni. Obok chorób somatycznych, doznajemy też dolegliwości natury psychicznej. Każda z chorób, bez względu jakiej sfery ludzkiej dotyczy niesie ze sobą dotkliwe problemy w życiu człowieka. Możemy zastanawiać się, co zrobić, aby uniknąć chorób, a kiedy już pojawią się, co zrobić żeby je zakończyć oraz zminimalizować związane z nimi cierpienie.

Pośród wielu strategii zaradzania problemom oraz chorobom znajdziemy taniec. Może nigdy nie pomyślelibyśmy, że taniec, który kojarzy nam się z radością i rozrywką, może mieć też istotny wpływ na nasze zdrowie. Znane są powszechnie liczne formy tańca, od zabaw tanecznych po mocno popularny w ostatnich latach taniec sportowy – artystyczny, praktykowany jako zainteresowanie lub pasja przez wielu małych i dużych adeptów.

Warto rozróżnić dobra, jakie przynosi nam tanieć w zależności od tego czy korzystamy z niego w sposób podstawowy czy w formie terapii tańcem, tzw. choreoterapii. Taniec oddziałuje na nas całościowo, czyli zarówno na ciało, jak i umysł. Pełni tutaj funkcję integrującą dla naszej osobowości. Jeden z badaczy nad wpływem tańca na nasz mózg, udowodnił, że taniec pomaga mózgowi znaleźć nowe sposoby myślenia i tworzy nowe obwody neuronowe. Liczne badania wskazują na uwalnianie się podczas tańca dopaminy oraz serotoniny, czyli substancji chemicznych zmniejszających stres oraz zwiększających poczucie szczęścia. Wiele badań potwierdza hipotezę, że taniec może wpływać łagodząco na ból fizyczny, jak bóle głowy i kręgosłupa. Ponadto znane jest badanie, gdzie udowodniono, że taniec sprzyja synapsom neuronowym spowalniając utratę objętości hipokampu, co dzieje się naturalnie w ramach starzenia się organizmu, a wiąże się z pogorszeniem pamięci.

Aktywność ruchowa, podążanie za swoim ciałem, czasami z wykorzystaniem muzyki może przyczynić się do zapobiegania gromadzeniu nadmiernych emocji i napięcia psychicznego. Taniec umożliwia rozwój osobisty poprzez połączenie się z samym sobą, lepsze poznanie i zrozumienie swoich myśli, potrzeb i uczuć. Taniec ma również aspekt socjalny, daje szansę poznania innych, sprzyja podtrzymywaniu relacji, łączy ludzi o różnych gustach, osobowościach.

Choreoterapia jest jedną z form psychoterapii, dziś jeszcze stosunkowo mało powszechna, opiera się na elementach tańca. Uczestnicy zajęć mogą zwiększać świadomość swojego ciała, poprzez uproszczone zajęcia ruchowe mogą otwierać się na świat swoich emocji, na relację z samym sobą, a także z otoczeniem. W programie występuje zestaw ćwiczeń muzyczno – ruchowych, taniec, improwizacja taneczna do muzyki, elementy pracy z ciałem, z oddechem oraz relaksacja.

Warto zauważyć znaczenie ruchu jako elementu zawsze obecnego w tańcu, będącego jednocześnie pierwotną formą aktywności człowieka. Ruch jest jedną z podstawowych potrzeb ludzkich oraz sposobem wyrażania energii. Małgorzata Wiśniewska, psychoterapeutka tak mówi o doświadczeniu pracy choreoterapeutycznej ,,nasze ciało komunikuje się z nami poprzez ruch lub przeciwnie – poprzez brak ruchu, zamrożenie. My na poziomie umysłu czasami nie wiemy, czemu się smucimy, nie wiemy, co nas tak bardzo boli. A czasem jeden gest przypomina nam jakieś ważne dla nas doświadczenie – np. dotyk kogoś albo brak tego dotyku. To wszystko jest w pamięci naszego ciała. Teraz poruszam ręką w charakterystyczny sposób i przed oczami stanęły mi chwile z czasów, gdy byłam dzieckiem. Właśnie w taki sposób dotykałam mojej mamy tuż przed snem. Przypominam to sobie i nagle jakby ktoś zapalił światło w ciemnym pokoju – już wiem skąd ten smutek, poczucie opuszczenia.”

W choreoterapii taniec jako jedna z czynności leczących jest celowo dobranym środkiem terapii. Psychoterapia tańcem i ruchem (choreoterapia) pomaga osobom, które mają problemy z wyrażaniem swoich uczuć lub doświadczają ich tak intensywnie, że nie potrafią wyrazić ich słowami. Sprawdza się w przypadku problemów emocjonalnych, które mają swoje odzwierciedlenie w ciele, czyli postawie lub sylwetce, problemach z oddychaniem. Jest to bardzo pomocna forma terapii dla osób z zaburzeniami odżywiania, które mają kłopoty związane z zaburzonym obrazem własnego ciała, oraz u dorosłych dzieci alkoholików (DDA), którym trudno jest zaufać innym ludziom, mają problemy z bliskością czy kontaktem fizycznym. Też znajduje zastosowanie w przypadku zaburzeń lękowo-depresyjnych czy zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Wykorzystanie ruchu, zarówno w terapii, jak i tańcu może być korzystne dla naszego dobrostanu psychicznego. Warto zastanowić się nad stylem życia oraz codziennej aktywności i pomyśleć o miejscu dla tańca w trosce o swoje zadowolenie, a także zdrowie.